این وبلاگ در راستای آشنا کردن نسل جوان به تجاربی اس ت که نسل من بدون مطالعه ی تاریخی و فرهنگی دنبال ناکسانی رفتند که تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران را نه اینکه بیگانه بودند بلکه یک ایران سربلند را خاری در چشمانشان می پنداشتند. و دریغا که نسل من و نسل پیش تر از من چه جاهلانه برای نابودی ایران در تمامیتش بارکش مشتی بیگانه خویان شدند
در پاسخ به دوستی که از من پرسش کرده بود که چرا در جنگ فلسطینی ها با اسرائیل، از اسرائیل و در راسش از آقای نتانیاهو دفاع می کنم، گفتم: اسرائیل و آقای نتانیاهو برای زندگی کردن و امنیت شهروندانشان می جنگند و این از نگاه من یک فضیلت انسانی است و باید قدردانی و حمایت شود. اما فلسطینی ها و شما بخوانید تروریست های ِ وحشی ِ فلسطینی ِ حماس برای کشتن ِ زندگی، از بین بردن شادی و نابودی کرامت انسانی و اخلاقی می جنگند. از این جهت من یک پول سیاه برای زنده ماندنشان ارزش قائل نیستم که هیچ حتا باور دارم که تروریست ها حق زندگی کردن ندارند. برای همین است آنها هرجا که زندگی و شادی باشد با این دو مقوله کرامتمند، سرِ سازگاری ندارند که هیچ بلکه نفس می کشند تا زندگی را بکشند و شادی و شادمانی و رقص را سر ببرند. پرسش کرد که چرا با چپ جهانی و چپ وطنی مخالف هستی و آنها را در ردیف تروریست ها، نگاه و تعریف می کنی؟ پاسخ دادم برای اینکه من چپ نیستم اما به خوبی آنها را می شناسم و به روشنی می دانم چپ در جای جای جهان هیچ تفاوتی با تروریست ها و عقب ماندگان و عقب افتادگان ندارند. برای همین هست که هرجا، تروریست ها زندگی را بکشند امنیت انسانی را آسیب برسانند و نیز عقب ماندگان و تروریست ها به قدرت برسند، آنها به حمایت از تروریست ها، عقب ماندگان و زندگی کُشان بر می خیزند. زیرا آنها، هم در ذهن و هم اگر شرایط فرا برسد-در عمل- تروریست و آدمکش و عقب مانده و عقب افتاده هستند. پرسید خودت را در کدام عرصه و یا جایگاه تعریف می کنی؟ پاسخ دادم من یک انسان ِ زندگی دوست و شادی باور هستم که به فضیلت زندگی و امنیت وُ کرامت آزادی و رها زیستن و نیز نفس کشیدن احترام می گذارم و این نگاه و جایگاهِ من با چپ جهانی و چپ وطنی صد و هشتاد درجه تفاوت دارد. پرسش کرد که چرا با تظاهرات دانشجویان در آمریکا و کشورهای دیگر در حمایت از فلسطین مخالف هستی؟ پاسخ دادم که آنها نفهم هستند. یعنی نمی دانند برای چه کسانی خودشان جِر می دهند. زیرا آنها در کشورهای آزاد و با امکانات بی انتها زندگی می کنند و خوشی و آزادی دلشان را زده است و رجاله وار و فرومایه وار، بارکش تروریست ها و یا آنهاییکه اینگونه تظاهرات را سازماندهی می کنند تا اسرائیل را به زانو در بیاورند و زندگی و امنیت را بکشند، بارکشی می کنند. از این جهت باور دارم باید دست هایشان را به هم زنجیر کرد و تحت رهبری برنی سندرز که در ذهن تروریست و عاشق تروریست ها است، کشان کشان به غزه و عراق و سوریه و کره شمالی فرستاد و حتا به هر یک، یک نارنجک برای خودکشی و یک چفیه فلسطینی داد تا بروند در آنجا تلف شوند. و نیک می دانم که قبل از تلف شدن حتمن به این باور خواهند رسید که اشتباه کردند و به غزه رفتند. اما دیگر خیلی دیر است و راه برگشتی موجود نیست. به قول آلمانی ها خیلی دیر شد و قطار هم رفت نمونه رجاله ها و فرومایگان پنجاه و هقتی در ایران هستند که خوشی و آزادی و رهایی و امکانات فراون و رفاه زیر دلشان را زده بود و با خودزنی به سمت خودکشی پیش رفتند و در دامن تبهکاران شیر خوردند و کماکان می خورند تا بمیرند. و خوشا آنانیکه به موقع مغزشان تکانی خورد و از رجاله ها و فرومایگان پنجاه و هفتی فاصله گرفتند.
آری امروز دختران ِ شجاع و شیردل ِ ایرانزمین در جدال با تبهکاران اسلامی و زنان رجاله و مردان فرومایه ی پنجاه و هفتی، فریاد می زنند رضاشاه روحت شاد باد که حجاب کنیز ساز از سر زنان برداشتی و به آنها شخصیت و هویت داده بودی اما دریغا و دردا که زنان ِ رجاله ی پنجاه و هفتی همراه با مردان ِ فرومایه سبقت گرفتند نه تنها بر سر خود حجاب کنیز ساز بکشند بلکه بر سر دختران و نوه های خود نیز حجاب بنده ساز تحمیل کردند. و شادا و شادمانا که ما این روزها شاهد ِ جدال و جنگ خیابانی ِ نوه های همان رجاله های فرومایه پنجاه و هفتی هستیم که می خواهند با برداشتن حجاب کنیز ساز، سر و صورت و کله عقب مانده ی مادران و پدران پنجاه و هفتی شان را تُف باران کنند. لایقشان باد این تُف باران
بسیار واضح و روشن است که وقتی می گوئیم محور، معنی اش این است که شاهزاده رضا پهلوی امروز و فردا و فرداها، نه تنها سرمایه ملی، تاریخی فرهنگی و تمدنیِ شاهنشاهی در ایران است بلکه ایشان با توانایی های منحصر به فردش در شرایط امروز، حلقه وصل همه نیروها با هر نگاهی است که می خواهند از جمهوری اسلامی عبور و آن را در تمامیتش با دُم و دنبالچه هایش سرنگون کنند. به معنی دیگر ایشان یک فرد تشکیلاتی و جانبدارِ منافع گروهی خاص نیست که بخواهیم از ایشان انتظار داشته باشیم که خودشان در قامت کوتاه و وزن ناچیزِ کسانی پایین بیاورند که فقط به منافع حقیرِ گروهی شان می اندیشند. خیر ایشان امروز، تنها حلقه ی وصل و اتصال همه گروه ها احزاب سازمان ها شخصیت هایی هستند که می خواهند در یک ائتلاف یا اتحاد و یا همبستگی، جمهوری اسلامی را سرنگون کنند. همین بنابراین با صراحت باید گفت و نوشت، هرکس و یا هر جریانی بخواهد شاهزاده رضا پهلوی را در حد قامت و وزن خودشان پایین بکشند، بدانید که آنها هیچ حسن نیتی ندارند که هیچ بلکه باید آنها را در ردیف جمهوری اسلامی تعریف کرد. مثل مجاهدین خلق تروریستی ملامصدقی های کینه ای جمهوریخواهان دلباخته جمهوری اسلامی ملی-مذهبی های بی اصل و نسب به اصطلاح اصلاح طلبان حکومتی که امروز مدعی هستند می خواهند از جمهوری اسلامی عبور کنند اما با سرنگونی جمهوری اسلامی مخالف هستند. پر واضح است که ایراندوستانِ هوادار شاهزاده رضا پهلوی از هر ریزشی از رأس تا بدنه و حتا عناصر تحتانی جمهوری اسلامی استقبال می کنند. اما این استقبال به این معنی نیست که آنها بیایند و ادعای رهبری داشته باشند. خیر این کسان، حال هرکس باشد و با هردلیلی از جمهوری اسلامی بریده و به سمت ملت ایران آمده باشد، باید برود در آخر صف و آخرین نفر باشد نه یک گام جلوتر. و اگر چنین نکند نه اینکه او هنوز بند نافش به جمهوری اسلامی وصل است بلکه از ایراندوستان و ملت ایران پس گردنی محکم می خورند. در پایان مایل هستم باز بگویم و بنویسم که به باور من در این شرایط، هر نیرو و یا هر شخصیتی بخواهد شاهزاده رضا پهلوی را دور بزند و به اصطلاح اتحاد و یا ائتلاف تشکیل دهد و حمایت شاهزاده را نداشته باشند، شک نکنید آنها در زمین جمهوری اسلامی بازی می کنند و فقط می خواهند جمهوری اسلامی سرنگون نشود و طبق گفته ی خودشان پادشاهی به ایران برنگردد. همین
بتازگی یکی از دلباختگان ِ سابق ِ تبهکاران جمهوری اسلامی که امروز به اصطلاح یکی به میخ می زند و یکی هم به نعل، ادعا دارد که می شود فاصله شاهزاده را با تاجزاده کم کرد و این دو را به هم نزدیک کرد. می گوئیم بله می شود فاصله را نزدیک کرد. به شرطی که ریزشی ها بیایند پشت سر شاهزاده و طیف هواخواهان ِ بیشمار ایشان قرار بگیرند نه حتا اندکی بیشتر. به معنی دیگر در قدم اول -این کسان باید- هم از به اصطلاح اصلاح طلبی حکومتی عبور کنند و هم علنن خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی باشند. حتا اگر هزینه آن و قیمتش به زندانی شدن و یا کشته شدنشان تمام شود. زیرا این کسان باید بدانند و بفهمند که ملت ایران بیش از چهل و پنج سال، هزینه اعمال ضد ایرانی ِ فرومایگان و رجاله های پنج و هفتی و در راسش دلباختگان حکومت اسلامی، مثل این کسان را پرداخته اند. بنابراین برای راست آزمایی و کسب اعتماد، لازم است که این گام اول را بردارند. بعد از این گام اول، این کسان باید بی هیچ توقع و چشمداشتی از قرباتیان اصلی حکومت اسلامی، مثل بچه آدم بیایند و در پشت صف ِ بیشمار ایراندوستان و شاهزاده قرار بگیرند. وگرنه نمی توانند اعتماد برانگیز باشند. همین
آری باید با شدت عمل با دانشجویان طرفدار تروریست های حماس در دانشگاه کلمبیا نیویورک برخورد کرد. حتا اگر لازم شد آنها را به غزه بفرستند تا شربت شهادت بنوشند. زیرا فضیلت آزادی و دمکراسی و نیز کرامت انسانی حکم می کند، آنچنان بر سر تروریست و نیز حامیان آنها که در کشور مهد آزادی و دمکراسی، محیط تحصیل و دانش را آلوده به یهودی ستیزی و نفرت می کنند، کوبید که تا بدانند جایشان در دانشکاه نیست بلکه باید آنها را به یکدیگر زنجیر کرد و به غزه فرستاد تا با تروریست های وحشی فلسطینی ِ حماس شربت شهادت بنوشند. درود بر رئیس دانشگاه کلمبیا و نیز انتظامات که محیط دانشگاه را از وجود ِ دانشجو- تروریست ها، با فروتنی و در اوج مدارا پاک می کنند. باشد که این عمل درسی شود برای همه دانشگاه های سراسر گیتی و بویژه دانشگاه های جهان آزاد که اجازه ندهند، دانشجو- تروریست ها محیط سالم دانش و علم را به اردوگاه تروریستی تبدیل کنند.
احمد پناهنده
دانشجو- تروریست ها به دانشجویانی گفته می شود که در ذهن تروریست هستند و کتمان هم نمی کنند که حامی تروریست های وحشی و انسان کش فلسطینی و جای جای جهان هستند
وقتی که تو امروز به جای مبارزه با جمهوری اسلامی، شاهزاده رضا پهلوی را دشمن هستی و علیه او در زمین جمهوری اسلامی مبارزه و بازی می کنی، باید هر روز نظاره گر اعدام جوانان و سرکوب زنان سالار ایران باشی. به معنی دیگر تو هیچ تفاوتی با جمهوری اسلامی نداری جز اینکه خودت را برای مظلوم نمایی، این روزها جِر بدهی که یک پول سیاه ارزش ندارد. زیرا هر دو دشمن خاندان ایرانساز پهلوی و امروز شاهزاده رضا پهلوی سخنگو، وکیل، سرمایه و شخصیت ِ مورد اعتماد اکثریت مطلق ملت ایران هستند، هستید. به جای این چُس ناله های بی مقدار و تظاهر گرایانه، از دشمنی با وکیل و نماینده ملت ایران فاصله بگیرید و در زمین جمهوری اسلامی بازی نکنید
آری این شعار از بطن ِ فرهنگ ِ شاهنشاهی و تاریخ ایران بر خاسته است که امروز در حنجره های ِ پیر و جوان و زن و مرد و کودک- در تندپبچ ها- فریاد می شود و لرزه به دل و جان ِ بیگانه پرستان در قامت اسلام سیاسی و چپ کمونیستی در همه رنگش و نیز ملامصدقی ها می اندازد. چرا؟ زیرا تمامی ِ دستاوردهای ِ شکوهمند ایران در عرصه فرهنگ در تاریخ کشور داری و تسامح و تعامل و تعادل با همسایگان و ملل جهان و همچنین رعایت حقوق بشر و احترام به کرامت انسانی و آزادی در نظام شاهنشاهی و بعد پادشاهی بدست آمده است، وگرنه منهای این دست آوردهای شکوهمند ِ پدران و مادران ِ تاریخی ِ شاهنشاهی ما، چه چیزی داریم که بر آن ببالیم و سرمان را بالا بگیریم؟ پاسخ این است که هیچ و باز هم هیچ امروز هم که کشور ایران در تندپیچ ِ زمان در دست بیگانه پرستان اسلامی اشغال است، شعار رضاشاه روحت شاد و در ادامه اش جاوید شاه ملت ایران و بویژه نسل جوان را به خویشتن خویش ایرانی و پادشاهی اش سنجاق می کند تا دست در دست هم-پایکوبان- در هر اعتراض و خیزشی با این شعارها بگویند ما ایرانی هستیم و از هرنوع بیگانه پرستی چه از نوع اسلامی و چه از نوع کمونیستی اش سر ِ ستیز داریم و اجازه نمي دهیم تاریخ و فرهنگ و تمدن ِ شکوهمند ِ پادشاهی مان را در خدمت بیگانه پرستی، نابود کنند. زیرا پادشاه و نظام پادشاهی بر عکس نطام های تحمیلی که در خدمت بیگانه پرستی هستند، فقط در خدمت ایران است. برای همین است که در تاریخ و فرهنگ پادشاهی خدا و شاه در خدمت میهن مان ایران هستند بنابراین بیهوده نبود که در کاکل تاریخ و فرهنگ ما. شعار ِ خدا شاه میهن، چشم ها را نوازش دلپذیر می داد. یعنی هم خدا به عنوان نیروی معنوی و هم شاه به عنوان نماینده نیروی ِ مادی ایرانیان، در خدمت و حفظ میهن مان ایران بودند و هستند. با این نگاه بود که داریوش بزرگ هخامنشی با اینکه رفاه و امنیت را در در امپراتوری بزرگ ایرانیان برقرار کرده بود، باز آنجا که ناتوان از حل مشکل دروغ و خشکسالی می شد، دست بسوی اهورامزدا، خدای ایرانی دراز می کرد و در کمال ادب و احترام از اهورامزدا می خواست که سرزمین ایران را از دروغ و خشکسالی نجات دهد. و همین طور است محمد رضاشاه ایرانساز که هر صبح وقتی از خواب بیدار می شد، اول به آسمان نگاه می کرد که آیا باران می بارد یا نه؟ چون دوست داشت در کنار امنیت و رفاهی که برای ملتش فراهم کرده بود، خدای معنوی ِ ایرانیان به کمک ایران بیاید و کشور را از بی آبی نجاتش بدهد. پس -هر ایرانی- تاکید می کنم هر ایرانی، نه آنهاییکه فقط شناسنانه ایرانی دارند اما در خدمت بیگانه پرستی هستند، باید در هر خیزش و اعتراضی، در کنار شعار ِ رضاشاه روحت شاد رضا رضا پهلوی ای شاه ایران برگرد به ایران شعار ِ جاوید شاه را با صدای بلند فریاد کند تا گوش بیگانه پرستی کَر بشود. زیرا اهورامزدا یا خدای ایرانی و شاه نگهبان و حافظ میهنمان ایران هستند
«به خشنودی اهورا مزدا، راستی بهترین نیکی است، خرسندی است.»
» منش یا اندیشه ی نیک ( وهومن )، راستی، داد و قانون اشا رشته های ناگسستنی هستند که بخش های گات ها را به هم پیوند می دهند. اندیشه ی نیک و خرد ( وهومن یا بهمن )، راستی، و داد و قانون ( اشا وهیشتا یا اردیبهشت )، نیروی پسندیده اهورایی ( خشترا یا شهریور )، مهر و مدارایی افزاینده ( سپنتا آرمیتی یا سپندار مزد ) پایه های دین زرتشتی است که انسان را به خود شناسی و رسایی ( ه-اُروتات یا خرداد ) و جاودانی ( امرتات یا امرداد ) می رساند.»(1) نیاکان ِ باستانی و زرتشتی مان، افزون بر جشن های ِ سالاری چون نوروز، سیزده بدر، یلدا ( شب ِ چله )، سده و چهارشنبه سوری، در هرماه آن روزی که با نام ِ ماه همنام می شد، جشن می گرفتند و به شادی و شادمانی در سروری بی همتا مشغول می شدند. و جشن ِ اردیبهشتگان، دومین جشن ِ ماهانه ی نیاکانمان است، که در روز سوم ِ اردیبهشت ماه ِ زرتشتی برگزار می شده است. ولی امروز این جشن نه در سوم، بلکه در دوم اردیبهشت ماه برگزار می گردد. دلیل این اختلاف ِ زمان ِ برگزاری ِ دیروز با امروز، تغییر سال شمار نیاکانمان در امروز است. زیرا در دوره باستان سال به دوازده ماه و هر ماه به سی روز تقسیم می شد. اما امروز شش ماه اول سال به سی و یک روز و پنج ماه بعدی به سی روز و ماه آخر سال به بیست و نه روز واگر سال کبیسه باشد به سی روز تقسیم می گردد. به همین دلیل جشن اردیبهشتگان، نسبت به سال شمار دیروز، یک روز جلوتر، یعنی دوم* اردیبهشت ماه برگزار می شود که این روز منطق با روز سوم اردیبهشت ماه، در دوران ِ نیاکانمان است. دیروز اولین جشن ماهانه را با نام فروردینگان در 19 فروردین جشن گرفتیم و امروز به پیشواز جشن اردیبهشتگان می رویم که ماهی است سراسر شاداب و پر تراوت.
ماه نشاط طبیعت سبز در آینه ی چشمان ِ بی قرار ماه شُر شُر ِ رقص ِ بی تاب ِ جویبار ماه لبخند گل در لاله زار ماه شقایق ِ بی تاب در چمنزار ماه خروش جریان ِ آب ِ چشمه سار ماه آواز ِ پر غرور آبشار ماه نغمه ی دلنشین ِ بلبل در گلزار ماه عطر و نسیم ِ جنگل در کوهسار ماه ِ شبنم ِ زلال ِ نشسته بر برگ ِ شاخسار ماه ِ ماهتاب در شب های پر ستاره ی بیدار ماه دیدار یار در باغ پر درخت انار ماه عید گل و بلبل و سنبل بر بستر ِ سبزه زار ماه ِ پر عطر وُ گل ِ شهر ِ شور و شعر و شراب ِ شیراز ِ شکر بار
در اوستا سومین یشت به نام امشاسبند اردیبهشت است. امشاسبند اردیبهشت نماینده ی قانون و داد و راستی و درستی در جهان و همچنین ایزد آتش و نور است. از این جهت این امشاسبند نماد پاکی و راستی و درستی است. ابوریحان می نویسد: » ارديبهشت ماه؛روز سوم آن اردیبهشت است و آن عيدی است که ارديبهشتگان نام دارد برای اينکه هر دو نام با هم متفق شده.اردیبهشت به معنی بهترين راستی است ؛بعضی گفته اند بمعنای منتهای خير و خوبی است . ارديبهشت فرشته آتش و نور است و اين دو با او مناسبت دارد و خداوند او را به اين کار موکل کرده و نيز ماموريت داده است علل و امراض را بياری ادويه و اغذيه زائل کندو صدق را از کذب و حق را از باطل تميز دهد .» آتش، در پندار ِ نیاکان ِ زرتشتی مان، نماد ِ روشنایی، نور و انرژی در میان ِ عناصر ِ چهادگانه، از ویژگی و احترام ِ خاصی برخودار بوده است. بطوریکه چنین ویژگی و احترام، نسبت به عنصر ِ آتش سبب شد که غرض ورزان و تنگ نظران، نیاکان ِ زرتشتی مان را آتش پرست بین عوام نمایش دهند. در حالی که چنین نیست بلکه عنصر ِ آتش، سرچشمه ی نور و روشنایی است و نور از صفات ِ ویژه ی اهورامزدا است و چون نور در همه جا هست، در آنجا اهورامزدا حضور دارد و به همین مناسبت نیاکان ِ زرتشتی ِ ما، نسبت به نور و آتش، احترامی ویژه، ادا می کردند و آن را گرامی می داشتند. بطوریکه این آتش ِ اهورایی را آنچنان پاسبانی می کردند که هر گز خاموش نگردد. در اردیبهشتگان نیاکانمان و امروز زرتشتیان، لباس سفید که مظهر پاکی است به تن می کردند و می کنند و به آتشکده می رفتند و می روند و اهورا مزدا را نیایش می کردند و می کنند و سرود آتش را می خواندند و می خوانند.
نیایش آتش:
درود بر تو ای آتش! ای برترین آفریدهء سزاوار ستایش اهورا مزدا! به خشنودی اهورا مزدا، راستی بهترین نیکی است، خرسندی است. خرسندی برای کسی که راستی را برای بهترین راستی بخواهد (3 بار) بر می گزینم که مزدا پرست زرتشتی باشم و خدایان پنداری را زدوده، تنها به اهورا باور داشته باشم. به تو ای آتش! ای پرتو اهورامزدا! خشنودی و ستایش آفریدگار و آفریدگانش برساد! افروخته باش در این خانه! پیوسته افروخته باش در این خانه! فروزان باش در این خانه! تا دیر زمان افزاینده باش در این خانه! به من ارزانی ده ای آتش! ای پرتو اهورامزدا! آسایش آسان! پناه آسان! آسایش فراوان! فرزانگی، افزونی، شیوایی زبان و هوشیاری روان و پس از آن خرد بزرگ و نیک و بی زیان و پس از آن دلیری مردانه، استواری، هوشیاری و بیداری، فرزندان برومند و کاردان، کشورداری و انجمن آرا، بالنده، نیک کردار، آزادی بخش و جوانمرد، که خانه مراوده مرا و شهر مرا و کشور مرا آباد سازند و انجمن برادری کشورها و همبستگی جهانی را فروغ بخشند. راستی بهترین نیکی است، خرسندی است. خرسندی برای کسی که راستی را برای بهترین راستی بخواهد (3 بار)
خلف تبریزی در برهان قاطع می نویسد: فصل بها» در این روز نیک است به معبد و آتشکده رفتن و از پادشاهان حاجت خود خواستن وبه جنگ و کارزار شدن، و معنی ترکیبی این لغت مانند بهشت باشد (این معنی درست نیست و مفهوم و واژه را در آغاز آورده است)، چه ارد به معنی شبیه و مانند آمده است و چوناین ماه وسط ر است و نباتات در غایت نشو و نما و گل¬ها و ریاحین تمام شکفته و هوا در نهایت اعتدال، بنابراین اردیبهشت خوانند.»
دلیل اینکه جشن اردیبهشتگان را در دوم اردیبهشت سالشمار امروز ذکر کردم این است که ادامه دهندگان راستین نیاکانمان این جشن را در همین روز برگزار می کنند. امروز آن دسته از صاحب نظران و اندیشمندان و محققان که همان روز برگزاری جشن ها در سالشمار باستانی را بدون تغییر در سالشمار کنونی می پذیرند، لازم است پاسخ دهند چطور ممکن است تغییر سالشمار باستانی به امروزی را بپذیرند. اما تغییر روزهای جشن باستانی به امروز را نه؟ فراموش نکنیم که در گذشته هر روز از ماه در نزد نیاکانمان، نامی داشت. بنابراین با تغییر سال شمار باستانی به امروزی، دیگر اردیبهشت روز از ماه اردیبهشت در زمان باستان که در روز سوم اریبهشت بود، امروز دیگر سوم نیست بلکه دوم است. از طرف دیگر معیار حقانیت و حقیقت برگزاری این جشن ها را باید در نزد کسانی جست که به حق پاسدار میراث کهن و نگهبان راستین دین زرتشتی هستند. شادی و شادابی و راستی و درستی در جشن اردیبهشتگان، بر همه ی ملت ایران خجسته باد
(1) برگرفته از کتاب دیدی نو از دین کهن اثر دکتر فرهنگ مهر صفحه ی 206
دنیای امروز به یک ایران پادشاهی مقتدر و صلح طلب، یک اسرائیل قوی و در راسش یک آمریکا پر قدرت برای برقراری نظم خاورمیانه و جهان نیاز دارد تا در برابر کشورهای متجاوز و آدم و زیاده خواهی چون روسیه و چین و کره شمالی و یک دوجین کشورهای عقب مانده کمونیستی، اسلامی و نیز تروریستی از دستاوردها و ارزش های لیبرال-دموکراسی و کرامت انسانی دفاع کند. البته آمریکایی که رهبرانی چون رونالد ریگان و یا حداقل دونالد ترامپ داشته باشد نه رهبران ِ با جانیکارانی چون کارتر و کلینتون و اوباما و بایدن
خطابم به کشورهای آمریکا و انگلیس و آلمان و فرانسه و دیگر کشورهایی از این دست است که توصیه می کنند اسرائیل، پدرخوانده تروریست ها را در ایران مجازات نکند؟ دلیل چنین توصیه ای بسیار روشن است. چون به کشورهای شما حمله تروریستی در ابعاد پهبادی و موشکی نشده است. زیرا منافع اندک اقتصادی شما ایجاب می کند که از کیسه ملت اسرائیل و ملت ایران با جمهوری اسلامی مماشات کنید تا‌مبادا دو ریال در کاسبی کردن با تبهکاران اسلامی ضرر کنید. آیا بهتر و پسندیده تر نیست که در این شرایط، کشور و امنیت شهروندانتان را جای کشور و امنیت شهروندان اسرائیل قرار دهید و بعد تصمیم بگیرید و اسرائیل را به مدارا و خویشتن داری توصیه کنید؟ به زبان دیگر، اگر بر فرض محال، کوبا به شهرهای ساحلی آمریکا حمله موشکی و پهبادی می کرد، خویشتن داری و مدارا در تصمیم سیاستمداران ِ آمریکا برای مجازات نکردن کوبا جایی داشت؟ یا اگر ایرلند جنوبی و روسیه به کشورهای انگلیس و آلمان و فرانسه حمله موشکی و پهبادی می کرد، این کشورها حاضر می شدند در مقابل ایرلند جنوبی و روسیه مدارا و خویشتن داری کنند؟ بنابراین سعی نکنید فقط برای حفظ جیب هایتان از کشوری که از هر طرف توسط کشورهای آدم خوار و تروریست های سوریه و لبنان( حزب الله) و عراق و یمن و نیز تروریست های حماس و جهاد و پدرخوانده آنها در ایران در محاصره است، بخواهید که با این آدمخواران و تروریست های وحشی برای حفظ منافع شما و قربانی کردن امنیت شهروندانش، مدارا و خویشتن داری کند. این درخواست نه تنها سخیف و غیر اخلاقی است بلکه در خوش بینانه ترین و محترمانه ترین شکلش سیاست مماشات با جمهوری اسلامی است. بنابراین سعی نکنید مانع تراشی کنید که سر اختابوس در ایران کوبیده نشود و مجازات نگردد.
نوشته شده توسط golchai 
وبلاگ احمد پناهنده ( گلبرنج ) 