برای نوه ام و نوه همه ایرانیان
او که هنوز با اسباب بازی اش مشغول بود،
به ما بگویید که خطایش چی بود؟
او که آمده بود تماشا کند، رزم پدر را
آیا تماشای اینچنین
گلوله،
سزایش بود؟
او که گردو بازی کوچه های کودکی را وانهاده بود
تا در کنار خواهران و برادرانش
فریاد کند،ننگ بر شما
که این همه جفا بر من و ما و مینهم می کنید
باید به قلب کودک او تیر جفا شلیک کنید؟
او کودک بود
با قهر بیگانه بود
او نه توان حمل سلاح داشت که با شما بجنگد
و نه دستان قوی داشت که سلاح از دست شما برگیرد
او آمده بود که تماشا شود،
سرود آزادی ِ پدر را
و بعد با یک بستنی به خانه برگردد
اما شما، کودک کشان ِ تبهکار
به او رحم نکردید
و قلب کودکانه اش
که سرود ایران را ضرب می گرفت
بی رحمانه سوراخ سوراخ کردید
به ما بگویید که آیا شما وجدان دارید؟
ِآیا شما انسان هستید؟
آیا تو که تیر در قلب کودکانه ی کیان شلیک کردی
یک لحظه فرزند خودت را تصور کن که جلوی چشمت، او را تکه تکه می کنند و یا مثل تو گلوله در قلبش می بارند
ببین چه حالی به تو دست می دهد
البته اگر اندکی احساس پدری و انسانی یا نه، اندکی احساس و عاطفه حیوانی داشته باشی
باید بی هیچ درنگی
خودت را صدها بار جلو صفوف ملت ایران، زجر کش کنی
تا درسی شود که گماشتگان ِ از انسانیت تهی شده ی تبهکاران به خودشان جرئت ندهند جان کودکان را بگیرند
این کودک
پدر و مادر داشت
خواهر و برادر داشت
و تو فکر نکن که فقط این کودک را جنون وار کشتی
نه نه
تو با کشتن این کودک
پدر و مادر و خواهر و برادرش را هم کشتی
پس وای بر تو که هنوز زنده ای
تو سزایت این است که هر لحظه بمیری
آن هم نه راحت
بلکه با عذاب وجدان
ای تف بر بر تو که شرف و انسانیت و وجدان انسانی را قورت دادی
و چون جانیان صدر اسلام مثل محمد و علی و ادامه دهندگان آنها، درنده و وحشی شدی و فقط خون می ریزی
ای تف به دین و مذهب تو که تو را از ایرانیت وانسانیت تهی کرد و به یک کفتار خون آشام تبدیل کرد
احمد پناهنده
https://t.me/gilan1954
نوشته شده توسط golchai 
وبلاگ احمد پناهنده ( گلبرنج ) 